AC Offset Killer gaat over kippenvel. Degenen die je krijgt als muziek uit een achtergrond komt die zo stil is, zou je tegen jezelf kunnen zeggen: "Hoe is dit mogelijk?" PrimaLuna windt onze eigen massieve ringkern transformatoren op maat op die laag zijn in brom en EMI. Maar we wilden meer. Onze ingenieurs hebben de AC Offset Killer ontworpen om het transformator geluid te verlagen naar een plaats waar geen enkele andere fabrikant van droomt, ongeacht hoe slecht uw elektriciteit is. Het resultaat? Gevoel van ruimte. Textuur. De resonantie van een akoestische gitaar of vioolsnaar die eeuwig lijkt te slepen. De AC Offset Killer zal je verbazen.

Eersteklas onderdelen, waaronder condensatoren van polypropyleen, drievoudige pi-voedingsfilters, op maat ontworpen scheidingstransformatoren die de analoge en digitale apparaten scheiden, wat resulteert in verminderde signaalverslechtering en verbeterde sonische geluiden van boven naar beneden. Veel DAC's wegen tien pond of minder. De EVO 100 Tube DAC weegt bijna 13 kilo!

Je geeft veel geld uit aan interconnects. Dus waarom zou het signaal rechtstreeks van de RCA-aansluitingen of luidsprekeraansluitingen naar printplaten gaan met koperen sporen die zo dun zijn dat je ze nauwelijks kunt zien? Wat is daar high-end aan? PrimaLuna gebruikt Point to Point-bedrading op alle producten. Het gehele signaalpad, inclusief weerstanden en condensatoren, is zorgvuldig met de hand bedraad door een vakman.

Per kanaal speciale buizen

Hoewel het prima is om een ​​enkele buis als buffer voor beide kanalen te gebruiken en te beweren dat je DAC "buis" is, kan het niet worden vergeleken met het PrimaLuna-ontwerp en wat het doet voor de muziek. 

De gelijkgerichte voeding met vacuümbuis bevat elf afzonderlijke regelcircuits voor de voeding. Buisrectificatie is synoniem met organisch geluid, vooral in vergelijking met DAC's die bekend staan ​​als "een computer".

Dankzij de digitale USB-ingang kunt u uw computer gebruiken voor het opslaan en afspelen van uw muziek met alle voordelen van functies zoals afspeellijsten en eenvoudigere toegang tot uw hele muziekbibliotheek. In plaats van alleen een USB-ingang toe te voegen als een bijzaak, hebben de technici van PrimaLuna eindeloos gezocht naar de best klinkende USB-interface die we konden vinden. Onze USB-ingang zet het met jitter gevulde digitale USB-signaal om naar S/PDIF, waardoor de kwaliteit van het digitale signaal drastisch wordt verbeterd voordat het de SuperTubeClock bereikt. Deze USB-ingang is een echte digitale ingang met hoge resolutie.

Kenmerken

• USB digitale ingang

• Dubbele ringkern transformatoren

• Premium uitgangstransformatoren

• SuperTubeClock

•  Dubbele mono-topologie

• AC-offset-moordenaar

• Vacuümbuis gerectificeerd

• Punt-naar-punt bedrading

• Premium onderdelen

• Afstandsbediening

• 24bit/192kHz Upsampling: Burr Brown SRC4192

• Premium DAC: Burr Brown PCM1792A

Ons digitale verschil: de SuperTubeClock™ 

Dit is waar de magie gebeurt... de SuperTubeClock™ vervangt de halfgeleideroscillator die normaal in een DAC wordt aangetroffen door een mini-triodevacuümbuis. Door een buis te gebruiken, hebben we de hoeveelheid jitter en ruis aanzienlijk verminderd, wat resulteert in een superieur ophalen van details. Dit levert op zijn beurt superieure details en dynamiek op van boven naar beneden, en een verbeterde algehele muzikaliteit. Eerst een opmerking over de buis zelf: de buis is een zeer robuuste Russische militaire triode met een lange levensduur, speciaal ontworpen voor oscillatie doeleinden... wat hier zijn functie is. Het werkt zeer conservatief, dus de levensverwachting is ongeveer 5 tot 10 jaar bedrijfstijd. De kleine glazen envelop garandeert een zeer lage microfonie.

Triode-buizen zijn van nature geluidsarme apparaten en extreem lineair als ze op de juiste manier worden gebruikt. Dit betekent dat de oscillatie frequentiegolf die het produceert zeer zuiver en schoon is. De ruis in de zijbanden, van 10 Hz tot 100 kHz aan weerszijden van de oscillatie frequentie, is extreem laag. Dit is het belangrijke spectrum voor audio. Alles daaronder en daarbuiten kan worden genegeerd. Wanneer je de ingangen opnieuw klokt, verschijnt elke ruis die hier wordt gegenereerd ongefilterd en onverzwakt aan de ingang van de conversiechip en injecteert jitter, die vanaf dat moment een niet te onderscheiden onderdeel is van de digitale audiostroom. Geen enkele schoonmaakbeurt zal dit geluid ooit kunnen verwijderen zodra het dit punt heeft bereikt; het is onderdeel geworden van het audiosignaal. Deze ruis "rijdt" op het audiosignaal, dus je hoort het niet als ruis, maar als smering van noten en maskering van details. Er is een kenmerkend verlies van dynamiek, tonale zuiverheid, inter-tijdelijke stilte en gevoel voor timing. We noemen dit 'ruis modulatie'. Dit is de reden waarom de lage ruis, vooral in de 10Hz-100kHz zijbanden van de oscillator, zo cruciaal is. Nogmaals: onder en buiten deze frequentie-extremen is triviaal, omdat het de audio niet zal beïnvloeden en de analoge uitgangen niet zal bereiken. Wanneer de klok wordt gebruikt om de DAC-chip te klokken, doet zich een vergelijkbare situatie voor als hierboven beschreven: de ruis verschijnt op de locatie waar de digitale audiostroom wordt omgezet in opeenvolgende stappen in een trapgolf, die het analoge audiosignaal vertegenwoordigt. Elke stap moet PRECIES 1/441000e, 1/96000e, 1/176400e of 1/192000e zijn. De geïnjecteerde ruis introduceert een afwijking in de tijd die de exacte replica is van die ruis. Dit betekent dat het audiosignaal aan de uitgangen van de DAC-chip de ruis heeft, opnieuw als een inherent onderdeel van het signaal. Geen enkele hoeveelheid filtering zal de ruis verwijderen zodra deze deze stap heeft bereikt. Opnieuw ervaren we die uitsmeer- en detailmaskering, met dat kenmerkende verlies van dynamiek, tonale zuiverheid, inter-tijdelijke stilte en gevoel voor timing. Hier zie je hoeveel zin het heeft om ZOWEL de ingangen ALS de DAC-chip opnieuw te klokken. De oscillatie frequentiegolf die een buis produceert, is een sinusgolf. Dat is niet goed: het moet worden omgezet in een blokgolf. Dit is een zeer delicate procedure: wanneer de stijgende en dalende flanken van een blokgolf niet steil genoeg zijn, bestaat er een bepaald venster waarin de daadwerkelijke overgang van de databit niet precies in de tijd is gedefinieerd. Het laat ruimte om te laat of te vroeg te zijn. Dit is een deels willekeurig proces en deels afhankelijk van de omgevingsomstandigheden; zoals variaties in voedingsspanning, aardruis, inherente CMOS of chip overspraak in de decoder of DAC-chip, enz. Al deze timing variaties zijn ruis en worden door verschillende bronnen jitter genoemd. Hoe steiler de randen, hoe nauwkeuriger het overgangsmoment zal zijn, wat resulteert in minder ruis (jitter). Wanneer een klok een zeer stabiele frequentie produceert met zo'n lage jitter, zal er een nauwkeuriger reproductie zijn van de originele analoge golfvorm van de muziek. Hier zijn een paar echte SuperTubeClock™-foto's van wat het kan: experts zullen ze zeker leuk vinden. Geen enkele andere commerciële klok op aarde zal een blokgolf produceren als deze. Elke blokgolf die hieronder te zien is, wordt gemeten op een Philips PM3295A analoge 400MHz-oscilloscoop met LeCroy 10:1-sondes. Deze sondes dempen het signaal met een factor 10, om het te testen apparaat niet te belasten met een belasting, resistief of capacitief. Dus de verticale resolutie op het scoopbeeld moet worden vermenigvuldigd met 10. Als je bijvoorbeeld ~0.1V ziet, dan meet het in werkelijkheid ~1V(AC). De SuperTubeClock™ genereert een blokgolf van 8,4672 mHz. De verticale helling wordt gemeten bij ~500mV (elke zwarte horizontale lijn vertegenwoordigt 500mV, geteld van boven naar beneden). De verticale piek-tot-piekbeweging van de blokgolf bij deze frequentie is 3,5 volt, wat uitstekend is. Elke zwarte verticale lijn die van links naar rechts gaat, staat voor 10 nanoseconden. Hoe sneller een klok van piek naar piek kan gaan, hoe beter. Blokgolven presenteren zichzelf meer en meer als sinusgolven naarmate je hoger in frequentie komt. Dus een golf van 8,4672 mHz zoals die hierboven is nog steeds herkenbaar als een blokgolf, maar naarmate we 42,2 mHz naderen, zal een blokgolf meestal bijna vol zijn.